ÖZEL BİR GÜN...

Bazen düşünürüm;Farklı yaşamlar, farklı coğrafyalar, farklı iklimler, farklı sorun ve beklentiler insanları da farklı kılıyor. Bu konuda sadece insan gözlemleri değil, fotoğraflar da ne çok şey anlatır kişiye. "Fotoğraf okur yazarlığı" insan kişilikleri açısından, insan tanıma bakımından cazip geliyor bana. 

Anne-çocuk fotoğraflarına baktığımızda ya koruyuculuk ya da yoğun bir sevgi-şefkat gözlüyoruz.Ve genellikle çocukların aldıkları uyku veya davranış pozisyonları (bazen cenin pozisyonu) sonradan da devam ediyor. Adeta alışkanlık gibi. Bazen dizlerini karnına çekerek uyuması ya da iki el birleştirilmiş, kendini korumaya almış gibi... 

ANNE; Bu sözcüğün hakkını veren, davranışlarında ve düşüncelerinde bilinçle kullanan, anne olmasa bile tüm çocuklara "anne gibi" davranan, yüreği sevgi, ilgi, özenle yüklenmiş tüm anneleri, anne adaylarını saygıyla, sevgiyle anıyorum. İyi ki varsınız. 

Annelerini kaybetmiş tüm dost ve arkadaşlarımın acısını paylaşıyor, sabır ve başsağlığı diliyorum. Anıları yaşatabilenlere ne mutlu. 
Yitirdiklerimize; Yokluğunuz bile varlığımıza değer katıyor, bizi "biz" kılıyor. Emeklerinize sonsuz teşekkürlerimizle...

Makbule ABALI .