Günlerdir yürüyüşe çıkamamıştık. Mevsim rahatsızlıkları, soğuklar güçlü birer engelleyici idi. Gerçekleştiremediğimiz her iş moral bozuyor. Günler sonra bugün ilk kez yürüyüşe çıkabiliyoruz. Temiz havayı solumak bile insanı rahatlatıyor. Kış güneşi ısıtmıyor ama yansımaları çok güzel.
Akan suları seviyorum. Mezitli Deresi bunlardan biri. Yazın kurur. Kışın dağlardan akan kar sularıyla beslenir. Çok yağmur yağdığında denizin rengini bile değiştirecek güçtedir.
Sabahtan öğleye doğru martılar, ördekler. serçeler ayrı gruplar halinde derenin üstünde uçarlar, su içerler. Dere kenarında palmiyeler, sarmaşıklar hazırlanmış bir dekor gibidirler. Oraya giderken asıl amacım fotoğraf çekmekti.
Durduğumuzda ansızın kocaman torbasıyla bize doğru yürüyen yaşlı adamı gördüm. Eliyle "gel gel" diye işaret etti. Tereddüt ettim, neden...? İçimden geçirdiğim sorunun yanıtını kendi açıkladı: "Fotoğraf çekiyorsun, ekmek atarsam martılar sürüler halinde gelirler. İkimiz de gülümsedik. Hiç tanımadığı bir insanı düşünüp yol göstermesi ne güzeldi...
Torbasından kocaman bir somun çıkardı. Onu dereye fırlattı. Bütün kuşlar kanat çırparak uçuştular. Sonra torbanın ağzını açtı. Küçük ekmeklerle doluydu. "Bunlar da ilerideki serçeler için" dedi. "Her gün getiririm. hiçbirini ihmal etmem. Martılar, ördekler, serçeler... Ne iyi yapıyorsunuz dedim. Güldü tekrar: "Keşke daha çok insan yapsa." Sanki gülünce birkaç yaş gençleşiyordu.
O yoluna devam etti. ben cep telefonumla fotoğraf çektirmeyi sürdürdüm. Bir sonraki sefer kuşların ekmeği benden olacak...
Makbule ABALI
Not: Çektiğim kuş sesleriyle ilgili video çalışmadı. Özür dilerim.
Durduğumuzda ansızın kocaman torbasıyla bize doğru yürüyen yaşlı adamı gördüm. Eliyle "gel gel" diye işaret etti. Tereddüt ettim, neden...? İçimden geçirdiğim sorunun yanıtını kendi açıkladı: "Fotoğraf çekiyorsun, ekmek atarsam martılar sürüler halinde gelirler. İkimiz de gülümsedik. Hiç tanımadığı bir insanı düşünüp yol göstermesi ne güzeldi...
Torbasından kocaman bir somun çıkardı. Onu dereye fırlattı. Bütün kuşlar kanat çırparak uçuştular. Sonra torbanın ağzını açtı. Küçük ekmeklerle doluydu. "Bunlar da ilerideki serçeler için" dedi. "Her gün getiririm. hiçbirini ihmal etmem. Martılar, ördekler, serçeler... Ne iyi yapıyorsunuz dedim. Güldü tekrar: "Keşke daha çok insan yapsa." Sanki gülünce birkaç yaş gençleşiyordu.
O yoluna devam etti. ben cep telefonumla fotoğraf çektirmeyi sürdürdüm. Bir sonraki sefer kuşların ekmeği benden olacak...
Makbule ABALI
0 Yorumlar