YAVRU KEDİ (Mini Öykü ) - Edebiyat Bende

YAVRU KEDİ (Mini Öykü )


 Bu mevsimde buralara yağan yağmurlar çok da şiddetli olmaz. Gene öyle başladı. Önce çiçekleri, ağaçları yıkadı. Yollarda çamur birikintileri olmadı. Sonra birden hızlandı. Caddeler ıslandı, insanlar kaçıştı. Apartman balkonlarından çamaşırlar toplandı.

7-8 yaşlarındaki küçük kızın evi yakın olmalıydı. Salıncaklara binerken  görmüştüm. Ansızın onu tekrar gördüm. Bir ağaç altına sığınmış, kucağındaki yavru kediyi de korumaya almıştı. Minik eller minik yavruyu sarıp sarmalamıştı.  Küçük kızın saçlarından damlalar akıyor ama o hiç aldırmıyordu.  Artık yağmur altında değildiler. Adeta tablo gibi bir görüntü vardı karşımızda. Çıkarsız dostluk,  vefa, içten sevgi, paylaşım hepsi iç içeydi bu  tabloda.   Sırılsıklam olmak duyguları köreltmiyor, aksine belki de pekiştiriyordu...

Makbule ABALI

Yorum Gönder

0 Yorumlar